Postmodernizm, modernizmin eleştirisi ve reddi üzerine inşa edilmiş bir sanat ve edebiyat akımıdır. Türk edebiyatında postmodernizm, genellikle 1980'ler ve 1990'lar dönemlerinde kendini göstermiştir.
Türk edebiyatında postmodernizm, özellikle Orhan Pamuk, Bilge Karasu, Oğuz Atay, Murathan Mungan ve Attila İlhan gibi yazarlar tarafından temsil edilmiştir. Bu yazarlar, postmodernizmin temel özelliklerinden biri olan gerçeğin çokluğuna vurgu yapmışlardır. Romanlarında sıklıkla gerçeklik ve gerçeküstücülük arasındaki çizgiyi bulanıklaştırmışlardır.
Postmodernizm, aynı zamanda dilin ve anlatının önemini vurgulayan bir akımdır. Türk yazarlar, dilin yarattığı anlam oyunları ve oynaklıklarla oynayarak postmodernizmin dil özgürlüğüne de dikkat çekmişlerdir. Bu dönemde Türk edebiyatında özellikle yazarların kendi kendilerini anlatıcı olarak kullanarak hikayelerini oluşturması ve yazarın kendi hikayesini anlattığı öykü tarzı hikayeler sıklıkla kullanılmıştır.
Türk edebiyatında postmodernizm, modernizmin eleştirisi ve reddi üzerine inşa edilmiş bir sanat ve edebiyat akımıdır. Postmodern yazarlar, modernizmin her şeye hükmeden söylemine karşı çıkmışlardır. Bu nedenle, Türk postmodernizmi modernizmden farklı olarak, gerçekçi bir anlatım tarzından ziyade, gerçeklikle oynayan, sorgulayan ve değiştiren bir anlatım tarzı benimsemiştir.
